شیرین بیان

شیرین بیان

برای تهیه ی چای از برگ های خشک شده ی گیاه شیرین بیان استفاده می کنند . که در درمان مشکلات تنفسی ، کلیوی و گوارشی بسیار مفید است . برای اثرگذاری بیشتر می توان ریشه ی شیرین بیان را با ریشه ی گل ختمی و پوست درخت نارون باهم ترکیب کنید و به عنوان چای شفا بخش برای درمان گلودرد از آن استفاده کنید . مصرف بیش از ۲۰۰ گرم چای شیرین بیان در روز توصیه نمی شود .

شیره ی شیرین بیان

این معمول ترین شکل شیرین بیان است که از آن در تهیه ی انواع آب نبات ها و نوشیدنی ها استفاده می شود . میزان مصرف مناسب و به اندازه ی شیره ی شیرین بیان نباید بیش از ۳۰ میلی گرم باشد .

روغن شیرین بیان

روغن شیرین بیان عمدتا از روغن گیری و پرس گرم یا از طریق اوین کریپتست روغن گیری می شود . این روغن خواص و فواید بی شماری دارد که یکی از آنها درمان گرفتگی عضلات است خاصیت دیگر آن از بین بردن نفخ می باشد .

انواع شیرین بیان

شیرین بیان را با توجه به گونه هایش می توان در ۴ نوع زیر معرفی کرد :

• گونه روسی : نام این گونه Glycyrrhiza. glandulifera است که برگ های چسبناکی دارد و ریشه های متعدد به ضخامت ۵ سانتی متر . پوست ریشه این گونه فلس دار و قهوه ای رنگ است که شیرینی ملایمی دارد .
• گونه اسپانیایی : این گونه که به Glycyrrhiza. typical معروف است ، میوه صاف و بدون کرک دارد . پاجوش های آن قهوه ای و به قطر ۷ تا ۱۷ میلی متر است .
• گونه ایرانی : نام مستعار این گونه Glycyrrhiza. violacca است که ریشه های نسبتا ضخیمی دارد . این گونه بیشتر در دشت رباط ترک و مزارع اطراف آن رویش دارد .
• گونه ترکی : این گونه با نام Glycyrrhiza.pallida ریشه ضخیمی حدود ۸ سانتی متر دارد و تقریبا برگ های آن هم پهن است .

ارزش غذایی شیرین بیان

• گیاه شیرین بیان منبعی از مواد مغذی مفید و فلانوئیدهاست.
• همچنین غنی از ویتامین B1 ( تیامین ) ، B2 ( نیاسین ) ، B3 ( ریبوفلاوین ) ، B5 ( پانتوتنیک اسید ) و ویتامین E ( توکوفرول ) است .
• علاوه بر ویتامین های مذکور سرشار از مواد معدنی نظیر کلسیم ، آهن ، فسفر ، پتاسیم ، سیلیسیوم ، فسفر و روی است .
• از دیگر مواد موجود در شیرین بیان می توان به فیتوناتریشن های ضروری مانند شامل گلیسیریزین ، گلابریدین ، ایزولیکویریتیگنین ، فنول ،اسید فورولیک ،کورستین ، بتا – کاروتن و تیمول است .

ترکیبات شیرین بیان

عصاره شیرین بیان حاوی ترکیبات مختلفی است که مهمترین آن گلیسریزین می باشد . این ترکیب شیرین است . در اثر هیدرولیز به اسید گلیسیریتینک و همچنین دو مولکول گلوگورونیک اسید و آب تبدیل شده که به همان اندازه میزان شیرینی خودش را از دست می دهد .

علاوه بر این ترکیب شیرین بیان حاوی فلاونوئیدها و ایزوفلاونوئیدها ، استرودل ها ، تری پنوئیدها ، قندهای شامل گلوکز و ساکاروز ، لیگنین ، روغن های فرار ، نشاسته ، آمین ها ، اسیدهای آمینه ، نمک های پتاسیم ، کلسیم و در نهایت موم ها می باشد .

ریشه های این گیاه حاوی کومارین ، فلاون ، روغن های فرار و استرول گیاهی است .

تاریخچه شیرین بیان

گیاه شیرین بیان در حدود ۴۰۰۰ سال پیش به عنوان تقویت کننده ی بدن توسط بابلیان شناخته شد . ریشه این گیاه در سال ۱۹۲۳ میلادی در مقبره توتانخامون کشف شد . مصریان باستان از آن به عنوان یک عصاره ی شفا بخش استفاده می کردند . پزشکان مصری برای کم کردن میزان تلخی داروهای تلخ مزه همچنین معالجه امراض کبد و مشکلات دستگاه گوارش از عصاره شیرین بیان استفاده می کردند .

شیرین بیان به عنوان ریشه شیرین منسوب است و ریشه شیرینش بسیار شیرین تر از شکر است . بیش از هزار سال است که از این گیاه در سیستم سنتی پزشکی چینی مورد توجه قرار گرفته است و به حافظ صلح معروف است . شیرین بیان یکی از پرمصرف ترین گیاهان جهان است و در حال حاظر در فرانسه ، اسپانیا ، روسیه ، انگلستان ، آلمان ، خاورمیانه و آسیا رشد می کند .

شرایط کاشت و برداشت شیرین بیان

شیرین بیان از جمله گیاهان دارویی خودروست . بنابراین کمتر مورد کشت و کار قرار می گیرد . به شدت نور پسند است و در طول مدت رویش به هوای گرم و مرطوب نیاز دارد . بنابراین برای رشد این گیاه باید خاک های حاصلخیز در زمین های پایین تر از سطح دریا باشد و همچنین از آفتاب کافی برخوردار باشد .

روش کاشت و تکثیر این گیاه به این گونه است که شیرین بیان از آن جایی که از ریشه و ریزوم تکثیر می کند ، در فصل پاییز کشاورزان ریزوم گیاهان ۴ ساله را از خاک دراورده و به قطعات ۲۰ سانتی متری تقسیم می کنند . سپس آن ها را در ردیف هایی با فاصله ۷۰ سانتی متری می کارند . فاصله صحیح پاجوش ها از هم باید ۳۰ سانتی متر باشد .مطالب خواندنی :

بعد از کاشت آن ها را آبیارزی می کنند . البته ناگفته نماند ، با کاشت بذر هم می توان این کیاه را تکثیر کرد .برداشت ریشه های شیرین بیان جدید در فصل پاییز ۳ سال بعد انجام می شود . اگر برداشت در زمین های کوچک انجام شود با بیل و اگر در زمین های بزرگ و وسیع باشد با ماشین های مخصوص صورت می گیرد .